Ürkek soluğunu bırakıp üzerime
Soruyorsun “nesin sen böyle? ”
Yüreğinden dökülen mısrayım.
Nefesinin rengine boyanan,
Pencere üzerinde genişleyen
Buğuyum…
Kıllı parmaklarınla çizdiğin
Buhardan hiçlik düşüyüm.
Sorma bana bilmem ki neyim!
Savrulup duran kör yolcuyum
Ve konuğunum bu sabah.
07.04.09
Kayıt Tarihi : 10.4.2009 18:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!