Bir soru aklıma takılır,
Ben kimim ve neyim.
Sonra bir deprem gibi,
Bütün gerçekler üzerime yıkılır.
Ben insanım belki;
Belki de insancık.
-Cık deyip de geçmeyin,
Müslümanım azıcık.
Bir su, bir yağmur,
Boşanır bulutlardan.
Allah’ım bir dünya kur,
Senin emrinden çıkmayan.
Derin bir soluk için,
Alınır onca nefes.
Ecel yakaladı beni madem,
Gelsin cenazeme herkes...
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 5.3.2007 10:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nizamettin Özel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/05/soru-100.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!