Sorsunlar Beni Şiiri - Orhan Gündoğ

Söyleyin yarenler düşmanlarıma
Ardımdan naralar sallamasınlar
Çokallar konmasın gelip tahtıma
Gidip Berit dağından sorsunlar beni

Ne pusu dinlerdim nede çemberi
Yaz geldi bazen bana zemheri
Aştım bir çırpıda azgın selleri
Gidip mor dağlardan sorsunlar beni

Issız gecelerde av oldum bazen
Göğsümü gererek tav oldum bazen
Düşene üzülüp kahroldum bazen
Gidip nurhaklardan sorsunlar beni

Yıldızlar altında yaz akşamları
Karşıladım neşeyle kızıl şafağı
Puslanmış vadide kuşluk zamanı
Gidip munzurlardan sorsunlar beni

Bir baharın yağmurunda ıslanıp
Ufka bakıp kokusuzca yol alıp
Gideni gittiği yerde bırakıp
Gidip binboğadan sorsunlar beni

Attım mavzerimin şahlandı sesi
Bitirdi gönlümde zalime pesi
Bir güz akşamında kır çiçekleri
Gidip Bozdağlardan sorsunlar beni

Dönmedim yolumdan ölümde dahi
Sidi bir köşeye görünce cani
Korku saldı ona cesedim dahi
Gidip vuranlardan sorsunlar beni