Sorsalar! Şiiri - Deniz Demirci

ne umuda,
ne vaadlere,
nede yarınlara,
ihtiyacım var.
son bir nefes alıpta,
şuracıkta yığılıverse,
bu genç bedenim,
kara toprağın kucağına.
diriltseler de,
sorsalar!
hiç gücenmem tanrıya,
bu gencecik yaşımda aldı diye,
beni yanına.
O bana seni verdi.
ya ben değil de,
sen olsaydın aldığı yanına!
ben nasıl dayanırdım bu,
yürek burkan acıya.
ne gençliğin,
ne de hayatın anlamı kalırdı,
o zaman,
bu çılgın çocuğa!