Sorsalar Şiiri - Canan Kaya 2

Sorsalar adını söyleyememekten korkuyorum.
Sesimin titremesinden belli oluyor,
Adına bile nasıl hasret duyduğum.
Ismini tüm sokaklara tarif yapıyorum.
Ama tarifini soranlar'a söylemiyorum.
Bir ben bileyim senin caddelerini,
Bir ben gezineyim sende,
Bir ben söyleyeyim adını istiyorum...
.
Bir gökkuşağı görüyorum,
Gülüşün düşüyor gözümün nuruna.
Gözümde sen oluyor, nur'u da...
Gülüşün gökkuşağı kadar berrak,
Kokun...
Yağmur sonrası toprak kokusu kadar ,
Sirayet eden bin şükür oluyor ervahıma...
.
Kalbim sen derken , aklım "sevmedi" diyor,
"Seçmedi seni..."
Gercekten seçmedin mi beni gupse çehreli?
Gönlümün kaleme akıttıkları hiç mi tesir etmedi?
Olsun... yeter ki sen bil sevdigimi...
Bu gönül sekerât oluncaya kadar sevecek seni.
Ismin sokaklarım , caddelerim olacak,
Kokunda pusula arayacak kadar ,
Sende kaybedeceğim kendimi...
.
Ben hep seni seveceğim güzel çehreli,
Ben hep ruhumun istediği,melodiyi ,
Sesinde bulmaya devam edeceğim...
Sen yorma kendini ,
nasıl olsa ben senin yerine gireceğim bu savaşa,
Ve senin yerine yenilecegim bin defa.
Sen hiç yorma kendini.
Sen hic yorma...