Sormayın neden durgun olduğumu,
Bilmezsiniz yaralarımı.
Saklı duygularımı,
Çok mu dertsiz duruyorum bakınca.
Çok mu kalender sandınız derdimi anlatmayınca,
Bu hayat herkeze başka sunar.
Türlü türlü oyunlarını,
Kahbe tuzaklarını.
Bu hayat herkeze başka sorar,
Geçmişin hesaplarını.
Herkezi başka başka yorar,
Görmez göz yaşını.
Artık bende yaşama hevesi kalmadı...
Hayat beni sonuna kadar harcadı! ! !
Kayıt Tarihi : 23.1.2010 00:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/23/sormayin-neden-durgun-oldugumu.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)