Sormayın Hocam Şiiri - Mustafa Bulan

Sormayın hocam, ben sorayım sizlere!
Sizler gibi öyle zor sormam bir kere(!)
Peygamber çağırırken Allah’a, din’e
Neden şeyhler, gavslar çağırır kendine?

Sormayın hocam, ben sorayım sizlere!
Allah kitap, elçi gönderdi beşere!
Kula biat olmaz, düşünün bir kere!
Neden şeyhler, gavslar bağlıyor kendine?

Allah’a iftira olur mu hiç böyle?
Her yediğiniz halta ve pisliklere
Allah’tan deyip bağladınız kadere.
Neden şeyhler, gavslar yedirmez kendine?

Olmaz! Allah’a atılıyor iftira!
“Kader varlıkta ölçüdür”, karıştırma!
Bu Kur’an’ın tabiri, sakın aldanma!
Neden şeyhler, gavslar aldanır kendine?

O, iyiyi kötüyü yazar elbette.
Dağıtmaz rolleri, bizimdir irade!
Şu imtihan gerçek, olmaz formalite!
Neden şeyhler, gavslar dağıtır kendine?

Allah senaryo yazsaydı şahsa özel
İmtihan olur muydu, bir düşün güzel.
İnsan doğmak kader, insan olmak bedel…
Neden şeyhler, gavslar ödetmez kendine?

Allah çirkini yazıp sonra bizlere
Hesap sorar mı, konuşmayın boş yere!
Sizler mert değil, kaypaksınız bir kere!
Neden şeyhler, gavslar dolanır kendine?

Allah Kitap gönderdi, bilelim diye!
Ancak anlamadan okundu ölüye?
Bir de ağladık hafızların sesine?
Neden şeyhler, gavslar ağlatır kendine?

Kim garanti verdi Sırat Köprüsüne?
Hem dolmuş bile var Naim Cennetine(!)
Nebi söz söylemezken akibetine
Neden şeyhler, gavslar söyletir kendine?

Kuralı ihlalden kazada ölene
Okusak trafik kitabı, teneşirde
Ne faydası olur, duyar mı yerinde!
Neden şeyhler, gavslar anlatmaz kendine?

Kitap gelmişti yaşayan dirilere….
İnanmazsanız bakın Yasin yetmişe!
Bu ayetler okunur mu ölülere?
Neden şeyhler, gavslar okutur kendine?

Kur'an Allah’ın sözü, alırız öne!
Kur’an’a karşı söz olmaz peygamberde!
Hem karşı söz söylemek kimin haddine?
Neden şeyhler, gavslar söyletir kendine?

Peygamber söz söylemez Kur’an’a karşı!
Hep uydurup baktınız Kitab’a şaşı?
Hurafe deyince hep çektiniz başı!
Neden şeyhler, gavslar uydurur kendine?

Sormayın hocam, ben sorayım sizlere!
Bizler uyuduk, inandık keramete?
Bu şeyhler nasıl ulaşır meleklere?
Neden şeyhler, gavslar sallıyor kendine?

Fezada uçup geçtiler alemlerden(!)
Nebi ile konuşmak kolaymış zaten(!)
Hele tıp aciz, Allah’la sohbetlerden(!)
Neden şeyhler, gavslar uçuyor kendine?

Yüz sürdük elinize, saygıdır diye?
El pençe divan, diz çöktük önünüzde?
Hep anlattınız, vurulmadı ölçüye?
Neden şeyhler, gavslar yürütür kendine?

Allah ayırmadı bilgili, bilgisiz...
Bilen harf de öğretir, kalmaz ilgisiz.
Bu şeyhler ve gavslar hep uçuyor sessiz.
Neden şeyhler, gavslar gelmiyor kendine?

Bakın Nebi’nin kadın askerleri var!
Nesibeler, Safiyeler ve Esmalar!
Kur’an ayrı tutmaz! Der “Ey müslümanlar!”
Neden şeyhler, gavslar söyletmez kendine?

Neden bakmazsınız Hatice Anne’ye?
Ticaret yapmadı mı kadın haliyle?
Kur’an ne dedi Sebe Melikesine?
Neden şeyhler, gavslar sormuyor kendine?

Ne istenir kadınlardan bu devirde?
Onlar da var ticarette, idarede...
Örnekleri yok mu peygamber devrinde?
Neden şeyhler, gavslar yükselir kendine?

Dersin “Kız çocuklar okumasın” diye?
Ancak eşi, kızı gidince hastaneye
Ve karşılaşınca bir bayan hekime
Neden şeyhler, gavslar istiyor kendine?

Oku emri geniş; kapsar alemleri...
Oku varlığı! Varlık kitap değil mi?
Şu pozitif bilim Kur’an’ın tefsiri!
Neden şeyhler, gavslar okutmaz kendine?

Çok beklersiniz uyurken şu Mehdi'yi!
Kitap’da yeri yok, öğrenin gerçeği!
Onlar emperyalizmin yedek lastiği!
Neden şeyhler, gavslar taktırır kendine?

Demeyin “Sus, hocalar konuşsun” diye.
İyi de “biz cahiller” uyalım kime?
Uçanı var, kaçanı var; hangisine?
Neden şeyhler, gavslar bekliyor kendine?

Nebi akibeti bilmezken mahşerde
Kimi bilet keser doğrudan cennete?
Bir salavatla Huriler Nuriler’de...(!)
Neden şeyhler, gavslar bildirir kendine?

Aptal değiliz, sormayı da biliriz!
Okuruz Kitap, buna uygun dilimiz...
Allah’a dil öğretmeyin, var Türkçemiz!
Neden şeyhler, gavslar öğretmez kendine?

Sormayın hocam, ben sorayım sizlere!
Sakın laf etmeyin din eğitimime!
Bulamoğlu önem verir gerçeklere!
Neden şeyhler, gavslar verdirmez kendine?

Pendik/18.10.2017