Sormayın Bana Şiiri - Mehmet Küçükosmanoğlu

Hatırsız gönülsüz kalan devirde
Körleri şaşları sormayın bana
Saygısız sevgisiz kalan nehirde
Dağları taşları sormayın bana

Ölmeyecek gibi yaşarken bizler
Dünyanın malına doymuyor gözler
Tutulmuyor gayrı verilen sözler
Hileli aşları sormayın bana

Rekabet yaparak geçerken ömür
Kiminde kibir var kiminde böbür
Olmuyor hemşerim olmuyor figür
Kibirli kuşları sormayın bana

Emanettir size verilen nefes
Boş lafa gelince proftur herkes
Kimsede bitmiyor dünyalık heves
Akılsız başları sormayın bana

Çüş dedim duymadı cahil eşekler
Yüreğe saplandı batan fişekler
Kahrolup gebersin ağzı gevşekler
Belalı puştları sormayın bana

Kafamı kaldırdım tam ötecektim
Derdimi çilemi söyleyecektim
Makamdan mevkiden çok çile çektim
O çatık kaşları sormayın bana

Ozan Çolaklı'da çok dağlar aştı
Topal ördek gibi döndü dolaştı
Bu yalan dünyada kahrolup şaştı
Gözümde yaşları sormayın bana

OZAN ÇOLAKLI
9.29.2020
Mehmet küçükosmanoğlu