Sormanı Sevdim Şiiri - Yavuz Selim Tatar

Kıskanırdı görse;

Kan ağlardı nice gözler

Her seferinde yüreğime kadar yolu

Şaşmaz gözbebeğindeki sevda

Ben öyle bakmanı sevdim.

Karanlık gibi ürkütücü

Aydınlık gibi hüzünlüdür saniyeler

Bence o anlarda kimse konuşmamalı

Dudaklar kıpırdamamalı

Sadece ikimiz ve sessizlik

Ben öyle susmanı sevdim

Yalnızlık çekicilikten var

Can sıkıntısı olağan

Kimseler yokken etrafta

Ben kaçıyorken insanlardan

Yanıma sokulup;

Sormanı sevdim

Neden var güller, neden var ki bahar

Sanki sen yokmuşsun gibi

Herkeslerin dudağı hilal olur

Kimse beceremez senin gibi

İçine gömülesi bir çift gamzeyle

Gülmeni sevdim..

Kimde gördümse omuz silktim

Kime baktımsa yakışmazdı

Sarışınları sevmezdim ya

Sarıyı sevmezdim

O ne güzel, tanrım

Kıvır kıvır saçlarını sevdim..