Bülbül oldum kondum gülün hârına
Yanan yüreğimi görmedin bile
Kırdın kol kanadım düştüm zarına
Nasıl yandığımı sormadın bile
Gurbetin kahrına dayanmaz oldum
Gafletten bir türlü uyanmaz oldum
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
TEBRİKLER ŞAİRİM!
SİZİ VE DOST KALEMLERİ KUTLUYORUM.
KALEMİNİZ VAR, HER GÜNÜNÜZ BAHAR OLSUN.
TAM PUANLA SELAMLIYORUM.
100+ANTO..
SAYGIYLA..
Üstadım harika bir şiir okudum yine sayenizde kutlarım.Saygılarımla
Sayiin seyrani, öyle bir siir yaziyorsunuzki, genel bir siir; kadinda okusa bedeni titriyor, ruhu sizliyor, yani kadin yada erkek siiri diyerek degilde, butun gönüle hâl olmuslarin yüregini sizlatiyordur belkide, cünkü okurken agladim yine iki bucuk aydir burdayim, gözüme takilan en cok siirlerden birisi sizin siirleriniz... Hâl ehli olmayan, ne övgüyle anlatir, nede onu ebedi yasatir, helal olsun bu sevdayi yasayipta anlata bilene... O öyle sevdaki olmasa bile varligi kuvvet verir... Yüreginize saglik, harika sözler... 10+10
Bezzarım ne oldu, figân edersin,
Vefasız bir yare, boynun bükersin,
Eskiye kıyasla, daha betersin,
Teessür edersin, gülmezsin bile.
-----Bedri Tahir ADAKLI-
Tebrikler bezzar
deymesin nazar
Bir dört de benden
Olsun bu pazar.
Selamlarım güzel dost
Yâre inceden inceye sitem etmiş yürek, hasretlerde kalıp yanmış..
Kaleminizden güzel bir şiir okudum efendim, içtenlikle kutluyorum.
Sanmaki bir komşuda dosttaydım
Üzgünüdüm kederliydim yastaydım
Yataklara düştüm ağır hastaydım
Ziyaretime bir gün gelmedin bile...Zaralı Turan
Seyrani gardaşım güzel dost yüreğine saglık sizin hızınıza yetişmek mümkün değil her gelmemde üç dört siir birden görüyorum ne yaparsin anlaşilan bu gün sana calışacağız tampuan diyerek diger şiire geçelim selamlar
tebrikler şairim, güzel, hoş bir şiir!
Yine güzel bir şiir okudum usta kaleminizden.Severek ve hazla okudum.Emeğinize ve yüreğinize sağlık.KUTLUYORUM...........HALİLŞAKİR
Sevgili arkadaşım şiirinizi beğenerek okudum, yalnız bir şeyi söylemeden geçemeyeceğim ikinci kıtanın sın mısrası ne alaka var der gibi duruyor, ve dördüncü kıtanın son mısrası şiiri duraklatıyor. selamlar Bekir Tolu
Doldurdu deryayı, gözümün yaşı.
Eritti yürekte buzulu taşı.
Aşk ile sevdadır, çilenin başı.
Gonca gül misali dermedin bile.....Aşık Korhani
********Güzel dost Yüreğinizse ve kaleminize sağlık, çok, çok güzel bir koşma olmuş, sevgiliye söylenek sözler bir gergef misali usta kalemin elinde işlenmiş sözcükler, Tam puan ekyerek saygılar sunarım, saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta