Sormadılar ki Bana Koyarken Adını Yazgının

Yanlışlar benim,
Doğrular senin olsun.
Günahlar benim,
Sevaplar senin olsun.
Haydi,
Deki, dokundu tenin tenime,
Deki, tuttun ellerimden,
Hissetim bütün sıcaklığıyla heyecanını.
Diyemezsin ki.
Söyleyemezsin ki.
Ah verebilseydim keşke hasretlerimi
Sana olan meylimi,
Verebilseydim sana.
Bir yün yumağını bırakırcasına
Bırakabilseydim kucağına.
Öpmemişken mukaddes alnını
Sıcaklığında kavrulmamışken nefesinin
İki el gibi oturup sermişsek düşlerimizi
Kurutmak için sıcaklığında samimiyetin
Ve bizden ziyade
Etmişsek muhabbetini akitlerimizin,
Çözemedim düğümünü,
Eğrinin,
Doğrunun.
Yanlışı bulmak için,
Manasını bu çabanın.
Yanlışlar benim,
Doğrular senin olsun.
Günahlar benim,
Sevaplar senin olsun.
Razı gelmişken bu anın tılsımına.
Diz dize oturmak,
Arkadaşça da olsa.
Görmedin mi?
Yettiğini bana.
Doğrunun acısı,
Yanlışın şerbetinde baldır dem.
Sormadı ki bana.
Tarifini yaparken ilk insan sevdanın.
Sormadı ki
Koyarken adını doğrunun,
Ya da
Keserken göbeğini yanlışın.
Sormadı ki
Yazarken tüzüğünü tabunun,
Ya da
Ölçerken boyunu hurafenin.
Sokak yasalarının kâtibi.
Sormadı ki
Yazarken törenin,
Ananenin kara kaplı kitabını.
Sormadı ki bana.
Yanlışlar benim,
Doğrular senin olsun.
Günahlar benim,
Sevaplar senin olsun.
Sormadılar ki
Kimlerse,
Koyarken adını yazgının
İçimdeki eksikliğini yerinin.
Sormadılar ki bana.
Günahını çekmeme elin,
Belki de divanenin
Varsa senin de böyle bir isteğin.
Sırtlarım vebalini bütün evrenin.
Yanlışlar benim,
Doğrular senin olsun.
Günahlar benim,
Sevaplar senin olsun.

26/10/2007 İzmir