Sorma Yalnızlığı Bana Şiiri - Yorumlar

Sorma yalnızlığın ne olduğunu
Kimine göre paylaşılması imkansız bir duygu
Kimine göre unutulmak gibi bir kaygı
Bazısına göre de sesine ses alamamak
Yankısızlık
Bazısına göre de ölüm
Ben hepsinin ortasında büzüldüm kaldım gülüm

__Bende :(((

Dün Sn. Bölükbaşının kendi sitesine yazdığı bir makalenin altına astığım DELEUZE ait bir yazı vardı..

Aynı günün akşamı TRT de Mısırda Kral mezarlarının bulunduğu vadinin keşfi anlatılıyordu ve andığım yazarın söylediklerini öyle keskin bir dille onaylıyordu ki..

Sabahleyin nete girdiğimde de Sn Bölükbaşının bu güzel şiiriyle karşılaştım..Sanki Deluze nin söylediklerinin olumlu anlamda şiirsel örneğiydi bu..

Çünkü daha önce didaktik bir şiirin altına aynı metni olumsuz bir örnek olduğu için asmıştım..

Yazıyı okuyanlar ne söylemek istediğimi daha iyi anlayacaklardır sanırım


Sanat ve Direnç

Sanatın bilgi verdiğini, yani bir enformasyon türü olduğunu, ya da bir tür iletişim olduğunu düşünmek isteyenler var... Ama sanat iletişim değildir; enformasyon ise hiç değildir... En az, asgari bir enformasyonu iletmeden edemese bile, sanat bilgi vermeye, enformasyona, hattı karşı-enformasyon denen şeye hevesli değildir pek...

İletişim ise sanatkârane filan değildir; tüm yaptığı insanlara neyi düşünmeleri, neyi hissetmeleri, neyi yapmayı planlamaları gerektiğini söylemektir. Enformasyon ise, insanlara bu söylenenleri yapabilmeleri için verilmesi zorunlu en az, asgari yapıp-etme bilgisi, asgari bir pedagojidir...

Sanat karşı-enformasyon da değildir; karşı-propaganda hiç değildir; çünkü onunla, Devlet aygıtlarının bir salgısı olarak karşılaşmak işten bile değildir çoğu kez...

Hayır, sanat bir iletişim değil, enformasyon-karşı enformasyon filan değildir. Bir tanım gibi davranamayacağım bir fikir ileri süreyim yine de: Sanat, ölüme karşı dirençtir...

Ne türden bir direnç acaba? Lascaux mağaralarında beşbin yıldır durup bekleyen duvar resimleri, işte direnmekteler.

Ama ölüme karşı direncin ikinci bir tarzıyla bir buluşması vardır sanatın: Yani insanların kavgasıyla; ölüme, tahakküme, baskılara karşı umutlu kavgasıyla...

İşte Bach'ın müziği, Rönesans sonrası kurumsallaşmış iki müziğin, kutsal, ilahi kilise müziğiyle onun karşıtı profan, saraylı, dünyevi müziğin seslerini bastırmaya çabalayan bir çığlıktır: Defolun! İkiniz de çekip gidin!...

Gilles Deleuze

sairler asilidir ayriliga
.
.
.
Yalnizlik oyuyor adami yabanim
Iki kisilik olmayinca...

Şebnem benden önce yazmış vallahi yorumu görmeden şiiri okuduğumda her nedense bende de aynı şarkı çağrışımdaydı..

Yalnızlığım...sen benim vazgeçilmezimsin.


Yankısızlık !!! çınlatıyor gözyaşın düştüğü yerde yalnızlığı.

Yaşamak zorunda olduğum beraberliğimsin.Yalnızlık ...

demişler şarkılarda. Tebrikler

Sorma yalnızlığın ne olduğunu
Kimine göre paylaşılması imkansız bir duygu
Kimine göre unutulmak gibi bir kaygı
Bazısına göre de sesine ses alamamak
Yankısızlık
Bazısına göre de ölüm
Ben hepsinin ortasında büzüldüm kaldım gülüm

Çok değişik bir şiir sadece siz değil bunu yaşayan kutlarım şiriniz çok anlamlı :)

Gurbet Meleği

Sevgili hocam yalnızlık bu kadarmı olmalıydı... :))

Kısa ve özz olmuş...