Şiir değişik renklere bezenmiş gül bahçesi gibidir,
Her mısrası gül kokar şaire.
Ama gel gör ki;
İllede dolaşır işte,
Antisosyal bir p*k böcüğü şairin gül bahçesinde.
Anosmik bir kayıba uğratır seni gevezeliği ile.
Ne halden anlar ne yaşanmışlıklardan,
Yapar seni iki kelamına zevk ile neşe.
Gül bahçesi kuruduktan sonra,
Şair yazarsa mutluluktan,
Yazamazsa mutsuzluktan ağlar...
Sorma şaire işte,
Kaleminden neden hüzün akar diye.
Kayıt Tarihi : 15.9.2014 04:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!