Gönül denen hanemi sorma neden kapattım
Yar girince içeri viran edip bıraktı
Kapısını kitleyip anahtarını attım
Düşünmeden köz vurup bütün ömrüm yaktı yar
Endam edip uzaktan sızı saldı içime
Her zaman hasım oldum girdiğim her biçime
Kaderime isyan ettim ortak oldu suçuma
Yara dolu döşüme son hançeri çaktı yar
Can özümden örseledi arşa çıkıyır ahım
Söyle ey ömür törpüm neydi benim günahım
Tövbe olsun bir daha budur ona penahım
Eliyle koydu kora taa uzaktan baktı yar
Mecnun gibi peşisıra iklim iklim gezdirdi
Kezap döktü ciğerime yaralarım azdırdı
Can dedikçe canana öz canımdan bezdirdi
Telef oldu umudum hayallerim yıktı yar
Kul Ümit'im o yarla gayrı aram açıldı
Ömür denen varlığım ortaliğa saçıldı
Neyim varsa götürdü olandanda geçildi
Yeter artık duy beni gayrı ruhum çıktı yar
Kayıt Tarihi : 28.8.2010 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kezap döktü ciğerime yaralarım azdırdı
Can dedikçe canana öz canımdan bezdirdi
Telef oldu umudum hayallerim yıktı yar .
Akıcı bir ifade,.çok güzel ,duygu,feryat yüklü bir şiir.yüreğinize sağlık,tam puanımlaselamlar
TÜM YORUMLAR (3)