Sorma
kimim deme nerdeyim deme
en uçtasın
yardasın
el bilse alem bilmez
ben bilirim nerdesin
haydi kaybol yok ol
olabilirsen
yardasın vardasın
yokluk bende
bu bedende
yar üstünde kanatsız kuşun silueti
gölge gibi üzerinde
gagası kanlı gagalayan kuşlar
gagalayan büyük kuşlar
dağ taş tepe bayır
dolaş dur sorma
sen de yırtıcı bir kuştun
kendi gölgenin peşinden koştun koştun
yoruldun
şimdi iki dağın arası bir tunelde
anahtarı kayıp bir kapının önündesin
içinden gelen sesler iniltiler
kelimelerinin intiharı da
cümle sözlerinin suskunluğunda
onda bunda
şunda
konuşsan sorsan kimim diye
o üstündeki ten
o muhteşem ten
tek giysin
soyun da gör kendini
ten düştümü üzerinden kimmişsin görecekesin
kaybolur gidersin içinin dolambaçlı yollarında
nerdeyim diye sorma boşuna
yorma sözü
yardasın
bir üflemelik canın
gagalanmış teninle
in yere
o yer daha sade yaşamak için
sırlar sende
kendi içinde
sır nerdeyse sen ordasın
14/Mart/2012/Çarşamba/Ankara
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 14.3.2012 14:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Keşke aynaya baktığı zaman içini gösterebilseydi.
Ordaki yanlışları görür, kendimize gelirdik.
Gerçi, istesek, yine yapabiliriz bunu.
Görüntüye aldanmamalı.
Sevgili şairimiz bu güzel ve derin şiiri yazarken kim bilir neler düşünmüş?
Gönül gözüyle bakıp, görüp yazmış olmalı.
Sonsuz sevgiler... Hâlenur Kor
Tam puan.
TÜM YORUMLAR (1)