Sorma, Gurbeti bana Şiiri - Mikdat Bal

Sorma kardeş sorma, gurbeti bana
Yaşadım yıllarca, ben yana yana
Şu kadarı var ki, diyeyim sana
Bir hicran ki sorma, ağlatma beni

Burası garip yer, kokmuyor gülü
Kuşları acaip, kaçmaz bülbülü
Ormanları suni, ağaçlar ölü
Bir mekan ki sorma, ağlatma beni

Yaylalar aklıma vurduğu zaman
Biri bana sizden, sorduğu zaman
Neredeyse kalbim, durduğu zaman
Bir figan ki sorma, ağlatma beni

Gece soluk olur, ayı yıldızı
Her şeyi acıdır, her şeyi sızı
Uçsuz bucaksızdır, büyük denizi
Bir umman ki sorma, ağlatma beni

Sanayi bölgesi, etrafı pisler,
Havayı kirletir, her yeri isler
Trafiği aksatır, zehirli sisler
Bir duman ki sorma, ağlatma beni

Çiçekten bal alan, arı yok burda
Yerleşip kalanın, kârı yok burda
Neslimiz yozlaştı arı yok burda
Bir zaman ki sorma, ağlatma beni

Mikdat der ağlarım, çıkmadan sesim
Bunların malında yoktur hevesim
Tekedip burayı, size gelesim
Bir güman ki sorma, ağlatma beni