Sorma gidiyorum Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Sorma gidiyorum !
Emeklerimi umutlarımı senden kalan ne varsa yüklemişim.
Önümde sonsuz derinliklere,yol almışım.
Kararlılığım önümde siper olmuş ve haykırıyorum.
Var olma ve yok olma telaşı !
Yollar Acımasız,
engebeli,azap denizi sanki Çıkmam imkansız.
Ama umudum daha tükenmemiş.
Yitirilen Aklım’a gelmişken söyleyeyim
“Ol der olur “
Aklıma geldi Yunus’u balıkta saklayan Rabbim beni de korur düşüncesi ile gidiyorum .
Gözlerim kanlı yüreğim yaslı tomarca korku endişe
Aklım da erimiyor böyle bir gidişe...
dağlarda uçuşan kuşlar
Uçuşur üstümden korkular iner yorgun damarlarıma gidiyorum .
Yüreğimde sen varken
Umutlarım sırtımdayken seni sonsuz derinlerde düşlerken Aklıma
“İbrahim’i Ateşte yakmayan Rabbim” geldi
ve gidiyorum .
Bakınırım açarım neçar ellerimi semalara yakınırım.
Tükenmekte olan bedenim ile savaşmaktayım.
Susuzluk iflahımı sökmüş.
Ve Aklıma !
“Yusuf’u kuyuda saklayan rabbim “ Beni de saklar susuzluğumu giderir diye...
Boğazım yırtılırcasına haykırıyorum ve gidiyorum.
Bir şerid gibi canlandı yaşanan Mazi yaşadığımız o günlere ve tükettiğin heba ettiğin.
Bütün emeklerime ah'layarak ağlaya ,ağlaya gidiyorum...
Memoçilo