Sorma Bir Şey Şiiri - Hakikat Oruçoğlu

Bir varmışım bir yokmuş,
Ha varmışım, ha yok.
Sonu sen de bitmeyen,
Her yolun sonu uçurum
Ve bitmiyorsa bu yolun sonu da sen de,
Bu rüyadan uyandırma beni,

Sorma bir şey, seni anlatamam,
Bir tutukluluk halindeyim,
Utanırım, ağlayamam, konuşamam
Ve bu yüzdendir kendime sitemim,
İşte bu yüzdendir,
Seni her gece kalbime sarınıp,
Her sabah kaybedişim.
Her güne sensiz uyanışımsın..

Utanırım sorma bir şey,
Gözlerimin içine bakıp anlasan olmaz mı.
Hiç bir şey sormadan,
Usulca dokunsa bakışların yüreğime
Söylesene Olmaz mı?

Hani her yara zamanla iyileşir derler ya
İçim de zamanla geçmeyen yaralarım var,
İçim de zamanın iyileştiremediği,
Ağrılarım var benim,
Sen, ömrümün en büyük çaresizliğisin,
Sen, her gece uykusuzluğma sebep olan
Her sabah karanlığa uyanışım,
Sen, kırılmışlığım, tedirginliğim
Camdan yapılmış yanlarımsın,
Sen bağrımın en hüzünlü ahısın

Utanırım sorma bir şey,
Usulca sokulup o zarif bakışınla
Kollarımdan tutup sarılsan
Göz yaşlarımı silmeden bıraksan
Son nefesim gibi sevsem seni
Olmaz mı?

Bir yıldırım düşürsen yüreğime.
Gelişinin ışığından küle dönsem.
Bir, bir devrilse ulu çınarlar
Gövdesi üzerine.
Bıraksan da senin için,
ölsem, ölsem dirilsem...
Söyle olmaz mı?