Nasıl olduğumu sorma bir daha
Bunu hiçbir zaman bilmeyeceksin
Bitip tükenmezdi sende kahkaha
Yüzüme bir daha gülmeyeceksin.
Hâtıran şimdi buzdan bir heykel
Yokluğun huzura en büyük engel
Hayalin yüzümde masumca bir el
Olsa da göz yaşım silmeyeceksin
Sana bir asırdı bana da bir an
Seninle birlikte geçen her zaman
Ölüm döşeğinde baksam ardından
Ecelim olsan da gelmeyeceksin.
Sen varsın, ben yokum hayat ne garip.
Aşk denen gerçeğin sırrına erip
En son nefesinde karşında görüp.
Hoşça kal demeden ölmeyeceksin.
Kayıt Tarihi : 7.3.2024 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!