Sorma yaşamdan bezgindir halim.
Geçermi sanırsınız,
Bir öfkedir içimde,
Hırçındır asidir benim.
Onlarda hançer ve kemeri,
Yüz yüze geldiklerimin, içinde kaybolduğumu hissettim.
Gidemezdim bende, vardı bir nedeni,
İnsanlık gerekli,
Zulüm nedenedi?
Bu duygular bir daha bir daha,
Yaşanır umarım, kötülükler içinde kalanlardan daha fazla.
İki göz var şu yalan dünyayı gördü,
Unutmaya yüz tutan hatıralarda bile,
Kalp bu yanar,
Sorma herşeye kanar.
Yaşadığımız yerler ayakta hala,
Ağaçlar var bak duruyor orada.
Hakan Demirel
Kayıt Tarihi : 21.6.2024 19:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
