Sorma Bana Sorma Şiiri - Turgay Türkmen

Sorma bana sorma
Sersefil perişan halimi,
Ruhumda dinmeyen,
Gönlümdeki yaramın acısını,

Bana sorma
Aşk’ının nar’ında kül olmadan
Yanan yüreğime sor

Sorma bana sorma
Kırık,dökük çaresizliğimi
Şimdi suskun
Lal olmuş dilimi,

Bana sorma
Hasret tohumları ekili,
Virane gönlüme sor.

Sorma bana sorma
Kimsesizliğin hüznünde
Elimde ki,solmuş resminle
Nasıl konuştuğumu

Bana sorma
Gecemin garip haline,
Kayan yıldızlara sor.

Sorma bana sorma
Sesinin,ruhuma vurduğu ışığı
İpek saçlarını okşayan ellerimi
Sımsıkı sarılıp seninle yatmayı
Nasıl özlediğimi

Bana sorma
Dokunduğum sıcacık tenine sor.

Sorma bana sorma
Temmuzda yüreğimi
Üşüten yalnızlığımı
Şafak ayazlarında
Hayaline sarılıp
Bölük,pörçük
Uyuduğum uykularımı

Bana sorma
Düşlerime sor.

Sorma bana sorma
Hasreti
Hain takvimlerde
Geçmeyen günleri,
Belki gelirsin diye
Gözlediğim yolları
Kapımın zil sesini

Bana sorma
Ağlayan gözlerime sor.

Sorma bana sorma
Bir elmanın yarısı iken
Neden ayrı kaldığımızı
Yokluğunun acısını
Yazdığım sitemleri
Koyamadığımız sevdamızın adını

Bana sorma
Kendine sor zalim...

Turgay TÜRKMEN___Şafak Ayazları__02.02.2009__