sorma bana sensizliği
ayrılık yüküne çöktü
kaç süremdi sessizliği
ayrılık okuna söktü
kıvırcıklıydı düzlendi
sığırcıklaydı yüzlendi
pek acıklıydı közlendi
ayrılık büküne döktü
mecnununu çöle saldı
sıcak terle göle daldı
durdu deli yele kaldı
ayrılık göğüne göktü
gözlerinden akan seli
sözlerinden çıkan yeli
közlerinden yakan eli
ayrılık döküne soktu
ozan efem düştüğüne
garip hale şaştığına
kükreyip coştuğuna
ayrılık köküne köktü
130511ankara
Ozan EfeKayıt Tarihi : 4.6.2011 23:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/04/sorma-bana-sensizligi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!