Sorma Bana Güneş Şiiri - Mehmet Çiçek

Sorma bana güneş, baharda boynun neden bükük diye.
Biliyorum kuşlar cıvıldıyor
Gökyüzü pırıl pırıl
Sarı saçların tene hayat...
Ben cehennemi yaşıyorum.

Sorma bana güneş, baharda boynun neden bükük diye.
Biliyorum deniz nezaketi sergiliyor.
Bugün martılar huzurlu ve mutlu yaşlanıyor.
İSTANBUL nergis gibi Eyüp kokuyor.
Ve ben boğuluyorum.

Sorma bana güneş, baharda boynun neden bükük diye.
Biliyorum şehrimin caddeleri rengarek
Haretli aşklar var, bakışan sevgililer...
El ele tutaşan kumrular var...
Ve ben milyonların arasında yalnızım.

Sorma bana güneş, baharda boynun neden bükük diye.
Etrafta yüreği ısıtan bir sıcaklık...
Tatlı bir esinti, sere serpe yayılan bir rüzgar...
Sevişen kelebekler var...
Ve ben benliğimi kaybettim.

Sorma bana güneş baharda boynun neden bükük diye...