Sorma bana Şiiri - Kadriye Şenkaya

Sorma bana işte nasılsın diye
Yüzümde hesabını veremiyeceğim hiçbir kırışıklık yok benim..
Esmer akşamlarda hummalı sayıklamalarım
Sonra sana varmayan hayali koşmalarım
Hepsi hatta bu şehir bile bana tuzak
Sorma işte neden diye

Meçhul ve müebbet bir yanlızlığı seçiyorum
Hayallerimi sana anlatamadan
Resimlerine şiirler yazmadan
Genzimdeki iyot kokusunu sana benzeterek
Tuvalimdeki mavi denizleri silerek gidiyorum
Şimdi sorma bana neden diye

Dili olmayan tavanlara bir sandalye atıp seni anlatmak..
Beynine yuva kuran sinsi düşüncelere dur demek
Senli yaraları istemeye istemeye kanatmak
Ömürden düşen yaprakları sen diye diye yakmak.
Nasıldır diye sorma bana

Kaderin anlına yazmadığını yaşamazmış insan
Saçlarıma bağladığım umutsuzluk iplerim varbenim..
Doğduğumda kulağıma ezan okuyan adam
Ölmesin diye başımda bekleyen mübarek kadın
Ben yanlız değilim dualarım var
Şimdi yüreğimdeki kilitler bir bir açılıyor
Tuvallerimde kaybolan renkler bir bir geri geliyor.
Mutluluk ne okyanuslardaymış ne yeşil dalda
Ne kaymakta ne balda
Nede hayırsız yardaymış
Mutluluk semalardaymış
Mutluluk semalardaymış şimdi sorma bana neden diye sorma