Sorma Bana Şiiri - Kemal Berk

Sorma Bana
Okurmusun diye sorma
Okuyorum her halini
Yazılan bir yazıyı, okumak mı sanırsın
*
Oysa
Ben seni okuyorum
Ben senin gözünün içine baktığımda
O gözdeki;
Dertler, acıyı ve gözyaşını okuyorum
El uzattığında ki boynu bükük halini okuyorum
Bazen de bir gülümsemeni
Bazende yüreğindekini, yüksek sesle okuyorum
Onları gördüğümde
Akan gözyaşında senin neler yaşadığını okuyorum
Onların manasını bilerek, sana nasılsın diye soruyorum
Önce dilimi, elimi ve yüreğimi uzatıyorum
Bütün ruh halimle tek vücut oluyorum
İste, okumanın ta kendisini yapıyorum
Gördüklerime anlam veriyorum
İşte o an seninle beraberim.
Senin duygularını yaşıyorum
*
Ne yazık ki...
Maddeye takılıp esir olanlar, anlamaz o gördüklerini
Ancak manada ki sırrı bilenler, erenler okur
Arifler ermiştir, girmiştir sevdiğinin yüreğine
Bedenler ayrı olsada
Ben seni gecenin, gündüzü takip ettiği gibi takip ediyorum
Sevmeyi bilenlerin yüreği aynı şekilde atar
Yeterki sevdiğine bakmayı bil,
Sevdigini yürekten sevmeyi bilmek gerekir
Kül'özü gibi yanıp, beraber kül olmasını bilmek gerekir

Kemal'eren /Kemal Berk