Sorma Bana Şiiri - Selim Akman

Ne yapıyorsun diye sorma bana,
Daha evvel senin için harlı ateşi,
Tutuşturduğun kalp şöminemi,
Söndürmeye çalışıyorum...

Nası yaşıyorsun diye sorma bana,
Ama olduğum görmeyen gözlerle,
Çemberine sarmış tın,düğümlemiş tin,
Ekseninde hala daha dolanıyorum,
Bıraktığın yerden çıkmaya çalışıyorum..

Görmeden nasıl yaşıyorsun diye sorma bana,
Senin varlığın yetiyor,beni arayıp sormasan da,
Bazen dizlerime,bazende ağrılarım doruklarda,
Tentürdiyot,temiz bir bez yetiyor fazla aslında,
Tamamı iyileşmese de,kapanmasını bekliyorum işte...

Kulakların duymuyor mu diye sorma bana,
Yokluğuna alıştım sağır olsam kime ne fayda,
Duygularım ölmedi,çaresiz de değilim ayrıca,
Gülüm ruhumda sın,kalbimin ta şuracığında,
İçimden çıkartıp bir kanala atmak istiyorum da,
Nasıl bir tezattır ki sana kıyamıyorum...

Çaresiz aşklara inanıyor musun diye sakın sorma bana,
Söyledikçe içimden öyle bir fırtına kopuyor ki,öyle fırtına,
Sürükleniyorum,seline kapıldığım ilk günden bu yana,
Ne darıl ne de küs,sakın ha,emekler boşuna olsada,
Varlığın yetiyor,teselli ikramiyesinden daha değerli bana,
Ellerim boş,cepler delik,alışmaya çalışıyorum alışmaya,

Bir şey bilmeden hakkımda yazıyorsun diye sorma bana,
Fotoğraflarına baktığımda,iki çift göz yetiyor artıyor da,
Mutluluk böyle bir şey arzulamak başka,sevmek bambaşka,
Benden sana ah bir geçiş olsa,yakıp kavurur dun dayanmazdı,
Atomu parçalar,topyekün gidişatı değiştirirdin,tam anlamıyla,
Sorma bana,her şeyin yalan olduğunu inandırmaya çalışıyorum...

Nasıl bu kadar gizli temiz tutabiliyorsun diye sorma bana,
Gözlerine vurulduğum,gece yürüyüşüne çıktığım dolunay da,
Peşinden koşup yakalayamasam da diyor ki, gel,gel bana,
Yüzündeki en ılık nemi görüyorum,açıyorsun kollarını iki yana,
Kaybolmak boğulmak istiyorum,adını koyamadığım sarmanın da,
Sen delide ben ise divane nim,aşkına, yangınından kurtulmaya,
Sudan çıkmış balığa döndürdüğün perçeminden atlamaya,
Bir daha yem olmamaya çalışıyorum böyle kahrolası hastalığa.