Sorma Arkadaş Şiiri - İsa Yıldıran

Halimi görüp de sanma ihtiyar,
Dizlerim ağrıyor, durdu arkadaş,
Yüzüme bakıp da sanma bahtiyar,
Dertler bedenimi yordu arkadaş.

Yetmişi devirdik daha kırkında,
Yaşadık bir ömür bıçak sırtında,
Böyle geçti hayat bela çarkında.
Yalnızlık içime kordu arkadaş.

Ferman geçmez oldu gönül kuşuna,
Daldan dala uçtu boşu boşuna,
Hayat savaşında garip başıma,
Üstüme saldırır ordu arkadaş.

Haklı kim haksız kim karıştı gitti,
Saygı kalmadı itibar bitti.
Muhanet bizleri perişan etti,
Bitmiyor çileler, bitmez arkadaş.

Acıyı acıya katığım yaptım.
Kötü sözü öylece hep içe attım,
Her günü umutla, korkuyla yattım,
Derdimi anlatmak zordu arkadaş.

Gördüğün herkesi ben gibi sandım,
Kravat, elbise, adama kandım,
Yanılmışım öyle nasıl da yandım,
Her yanımı ateş sardı arkadaş.

Açların halini anlamaz toklar,
Bağrımı gül değil, dikenler yoklar,
Yaralar sırtımdan aldığım oklar,
Dostlarım evimden vurdu arkadaş.

Gülzarda dertli bülbülüm öter,
Gözyaşı döktüğüm canıma yeter,
Çok günler yaşadım ölümden beter,
Bedenim çürüdü çöktü arkadaş.

İSA YILDIRAN