Sorma Arkadaş Şiiri - Dursun Mantar

Neden hep ağlamaklı diyorsun gözlerimi
Bir sevdaya kapıldımki sorma arkadaş
Ben anlatayım sen otur dinle sözlerimi
Bir sevdaya kapıldımki sorma arkadaş

Bir perimidir bilemedim gökten inen
Çok tuhaf bir duygu içime sinen
Kor gibi yanan yandıkça da sönen
Bir sevdaya kapıldımki sorma arkadaş

Gözlerinin rengini bulamadım dünyada
Baktım kendimi tanıyamadım aymada
Çaresizlikten aklımı oynada oynada
Bir sevdaya kapıldımki sorma arkadaş

Bir yüzü var sanki cennetten bir köşe
Yanakları elma ama gelmiyor dişe
Akılsır erdiremediğim acaip bir işe
Bir sevdaya kapıldımki sorma arkadaş

O güldükçe yıldızlarda gülüyor
Üzüldükçe bulutlar bile ağlıyor
Güneşim oldu dünyama ışık sağlıyor
Bir sevdaya kapıldımki sorma arkadaş

Diyecesinki o zaman neden ağlıyorsun
Sevinmen gerekirken yüreğini dağlıyorsun
Dostum sen daha işin aslını bilmiyorsum
Bir sevdaya kapıldımki sorma arkadaş

Ben bu güzeli görür görmez vuruldum
Lodos yemiş denizler gibi duruldum
O da sever diye bir hayele sarıldım
Bir sevdaya kapıldımki sorma arkadaş

Ulaştım bir ara açtım ona olan sevgimi
Kesti attı inan ona sorduğum sualimi
Bıraktı beni karanlığa yıktı hayalimi
Bir sevdaya kapıldımki sorma arkadaş

Sevmiştim halbuki yalansız dolansız
Çıkarmıştım kendimi dünyadan kalansız
Ahh Dursunum işte böyle imkansız
Bir sevdaya kapıldımki sorma arkadaş