Sorma Adamım Şiiri - Salim Erben

Ne zaman işler yolunda desem
O yolda atım ölüyor
Nereye baksam ülkücü sandığım
Kanı bozuk
Devşirmeler bayram ediyor
Her kanalda bir eşek
Koyunlar kuzu kuzu dinliyor
Ve ben hep geç kalıyorum
Koyunlara kuzlara dürtmeğe
Son pişmanlık fayda etmez
Sıçar ağzının tam orta yerine
Yıldırımlar düşürür üstüne
Başına taşlar yağar
Sonra maviye boyarlar bahtını
Toz pembe görünür her yer
Aykırılaşırlar birden
Aralarlar ar perdesini
Basarsın küfürü kandırıldım diye
Günahı da sevabı da benim boynuma
Geç kalmış sayılmazsın gel hayırde
Sığındığın bütün yürek kapılarına
Bastığın bu anaç toprakta
Üstünü örten mavi gök yüzüne
Bereket yüklü bulutlara
Toprağa düşen yiğitlere ihanet etme
Hayırda hayır vardır der anan baban
Yalansam git sor ulan
Kaynayan ayrılık kazanında pişen
Vuslatı düş kuyularına düşen adamım
Acının kurak çöllerinde kaldın zaman
Yağmur damlaları düşmez toprağına
Göçebe kuşlar uğramaz çadırına
Şimdiden sahip çık geç olmadan
Ay yıldızlı bayrağına