Nerdesin diye sorma bana…
Daha ölümcül hissettiğim yerdeyim
Uçurumlardan uçmak için
kanatlarımı açmış
beklemekteyim.
Nasılsın diye sorma bana…
Rezilim,
kepaze bir haldeyim
Toprak olmak üzereyim
ve ciddiyim.
Ne zaman diye sorma bana…
Şimşek ne zaman çakarsa gökyüzünde,
Güvercinler ne zaman firar ederse
Kirpiklerin ne vakit tövbeye getirirse beni
o zaman.
Neden, niçin diye sorma bana…
Yalnızlığım camlara vurduğu için
Rengini yitirmiş göz bebeklerimde
Pas tutmuş bir hüzün
durduğu için.
Ne kadar diye sorma bana…
İçime hapsettiğim sevdalar kadar.
Bir bulut ne kadar yağmur taşırsa,
Al benden de o kadar.
Kayıt Tarihi : 7.9.2008 16:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamza Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/07/sorma-96.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)