Hızlı giden bir trenin yataksız bir kompartımanında
Geri donuyorum yağmurlarla bir nisan sabahında
Sana geldiğimde sorma bana
Geçip giden yıllların izi hala kalbimin ahmaklığında
Yaşlandım işte
Kırağı düştü saçlarıma
Sen hala bebekler gibi mahsun bakıyorsun gözlerime
Bakma ne olur
Gözlerimde o eski ışıklar söndü
Umutlar tükendi ve uslanmaz adam eve döndü
Sana söylesem inanmazsın
Ben artık hayat denilen oyundan çıkmak istiyorum
Artık son zamanlarım kırçiçeğim
Yavaş yavaş tükeniyorum.....
Kayıt Tarihi : 13.8.2006 08:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!