Sorma Şiiri - Hamiye Gül

Sorma,
Aşk nedir diye bana.
Acıydı,
Yaradan da acıydı.
Yıkıcıydı,
Depremden de yıkıcıydı.
Yakıcıydı,
Cehennemden de yakıcıydı.
Sorma,
Aşk nedir diye sakın bana.
Dayanabildiğimden
Çok daha fazlasıydı.
Bir kez değil.
Yüz bince tükenmek.
Ölüp ölüp dirilmek,
Duygularından kendini vurmak,
Yüreğine kurşun sıkıp,
Yaşamak zorunda
Kalmaktı aşk.
Yanardağ lavlarıyla erirken
Istırabın ateşini
Mutluluk sanacak kadar
Aptallıktı aşk.
Ne sen sor bana,
Ne ben söyleyeyim.
Ne ben sorayım sana,
Ne de sen söyle.
İşte öyle beterin beteri,
Lanet, ifrit bir şeydi aşk.
Görürsen,
Ona afillli bir selam söyle.
Sıktığı kör kurşunu
Çıkarıp attım kalbimden,
Bir daha yoluma çıkmasın.
Hiç acımam olmaz,
Gözünün yaşına bakmam,
Bir saniyede harcarım.