Sorma Şiiri - Volkan Sormaz

Ey doğum sancısı suretinde çıkıp gelen hüzün,
Sorma bana ömrümü.
Anne karnında ölen bir bebek kadardır ömrüm.
Hiçbir sesi işitememiş karanlığım.
Hiçbir yüze dokunamamış yalnızlığım.
Ve hiç var olamamış gözlerde varlığım.

Ey doğum sancısı suretinde çıkıp gelen hüzün,
Sorma bana yurdumu.
Mülteci bir babanın yüreği kadardır yurdum.
Hiçbir ovaya ulaşamamış sınırlarım.
Hiçbir bahara kavuşamamış yarınlarım.
Ve hiç var olamamış yollarda adımlarım.

Ey doğum sancısı suretinde çıkıp gelen hüzün,
Sorma bana adımı.
Yorgun bir hamalın avuçları gibidir adım.
Hiçbir harfi yazamamış çatlaklarım.
Hiçbir rahata dokunamamış nasırlarım.
Ve hiç var olamamış sevinçlerde parmaklarım...