Sorma Şiiri - Burak Salbaşı

Merhaba minik melek.
Ben denizin kavurduğu.
Çöllerin üşüttüğü tren garındaki çocuk.
Sorma bu yolculuk nereye diye.
Anlatamam içimdeki yalnızlığı.
Alev alsın kalbim buralarda.
Sorma neden bu haldesin diye.
Ben buraların insanı değilim.
Gitmem lazım uzak diyarlara.
Bırakmam lazım kara geçmişi.
Gömmem lazım ıssız yerlere.
Bu uçurumlar neden bu kadar güçsüz artık?
Ben mi beden değiştirdim yoksa?
Sorma ne değişti diye.
Anlatamam bulutların içindeki huzuru.
Anlamı mı değişti siyahlığın?
Yoksa ben mi değiştim?
Neden ışıl ışıl her yer bu kadar?
Neden gelecek bu kadar güzel?
Sorma bana mavinin anlamını.
Anlatamam çiçekler neden kırmızıdır diye.
Sorma bana bu su nereye akıyor diye.
Anlatamam denizlerin içindeki yaşamı.