Sorma Şiiri - İrfan Okyay

Bizim dumana boğduğumuz dertlerimiz oldu hep
Bir çift gözü düşledik bi mart akşamında
Bizim verdiğimiz savaşları da hatırladığımız oldu hep
Kazanan kim mi, orasını hiç sorma

Bizim gözlerinden öptüğümüz hayallerimiz oldu hep
Dalıp gittik bi suzinak'la rüyasına
Çıkaramadığımız derslerin de acısı içimizde oldu hep
Acısı geçer mi, orasını hiç sorma

Ayı dumana boğan geceler oldu hep
Vurmuş şavkı iki üç kibrit ortasına
Arkasına dönmeden kaçıp gidenlerimiz oldu hep
Döndü mü gidenlerimiz, orasını hiç sorma

İçi dağlayan acılarımız oldu hep
Sesleri bastıran yalnızlıklarımız
Ve yalnız kadar yanlış, yalnız kadar tekiz hep
Yalnızlığa sustuk mu, orasını hiç sorma