SOrMA! Şiiri - Fatma Akar

her gidişin bir veda,
her dönüşün
kara ruhlu düşmana karşı kazanılmış bir zafer,
evimizin bayramıydı bizim...
nasırlaşmış şevkat dolu ellerinle okşardın,
pahalı parfümler değil
kömür kokardın buram buram,
yüzün sokakta oynayıp kirlenmiş çocuklar gibiydi,
için onlardan daha da masum.
bir, mayıs sabahı çıktın evden,
ekmek getirecektin ya hani kömürden,
uğursuz bir onüçmüş meğer takvimlerden...
sirenler çaldı zaman öğle sonrası,
hani bu sizin paşa vardiyası,
nöbeti devralacaktınız ya,
bu neyin kargaşası? ...
dışarda bir yangın yüreklerde koca bir acı,
içerdeyse can pazarı...
Ciğerlerini doldurmuş karbonmonoksit gazı,
nefesin kesilmiş,
direnememişsin,
kimbilir neler hayal etmiş
neler düşünmüşsün,
hakkını helal et oğlum,
ışığım kesildi yar demişsin,
kömür kokulu baba, eş,
oğul kokulu evlerin ışığı da söndü,
tüm Türkiye siyaha büründü bugün...
Canlar gitti cennet bahçelerinin güllerini dermeye,
koca bir ülke yasta,
nasılsın diye SOrMA bugün...