Sorma Şiiri - Cesim Gülçin

bana çocukluğumu sorma oğlum
ben dokuz yaşında iken doğdum
gök kuşağı renginde
sonsuz hayalin düşünde
misketim vardı
onunla oynamanın cezası
aç iken bir gün aç kalmaktı

bana küçüklüğümü sorma yavrum
canım yandığında
anne demek isterdim
lakin…
erkek adam ağlamazdı
o zaman dünyam daralır
ruhumdaki şimşeklerin
sayısı bilmem kaçtı
içime sağanak yağardım

bana çocukluğumu sorma kızım
şimdi küçüklüğümü ararken
günahlarımın büyüklüğüne ağlarım.