Sorma Şiiri - Ali Dost Gürgöz

Umut..
Dik yamaçlar
Korkunç uçurumlarda
Dal verip kayalıklara tutunup inatla yeşeren
Gönülde sevda
Yürekte renga renk açıp tomurcuk veren sevgi çiçeği iken,,
Düşlerde kaybolup
Fırtınada,kayalardan kopup uçuruma savrulan
Yaprak yaprak dal dal kurmuş ağaca döndü..
Aşk acısı ile yanıp yüreğe vuran..

Ömür şimdi,
Ertelenen hayatların değişmeyen sonu
Her zaman
Hayalleri ve anıları ile yok olup biten..
Zaman'ı durduramadığım gibi
Gitmek isteyene de engel olamadım..
Herşeye rağmen,
Hayal bile olsa,güzeldi seni sevmek.

Üzüleceğim elbette hangi bahar üzmedi ki.
Beni anlayamadığına
Çok üzüleceğim..
Ama geçince üzüntüm
Bir hayalin ötesine geçmeyecek olan bu ilişkinin bitişine belki sevineceğim,
Sebebi,
Neydi diye sormayacağım kendime
Düşmeyeceğim peşine,kalsın..

Ardımdan masmavi bir gökyüzü,yemyeşil bir yol,
En güzel düşleri,umutları bırakıp.
Ardıma bakmadan
Bütün hüzünleri olumsuzlukları yanıma alıp,
Kimselerin bilmediği tanımadığı yerlere gideceğim..
Umutla kal..