Sorma Şiiri - Selvi Çelik

Ölüm çemberin ortasından geçtim.
Düz yolları hiç tanımadan.
Korkusuz destanlar yazdım okunmamış.
Bakma öyle gözlerime,sor soracaksan yasaklarımı.

Ellerımle tuttuğum kurşunlarımı soruyorsun.
Yoksa isabet etmeden yanı başımdan geçip gidenlerimi,
Yada dostlarımın sırtımda bıraktıklarınımı,
Uğruna ölümleri seçtiğim sevgilinin göğsümün solunda bıraktığınımı,
Gözlerimin nuru canımın yarısı parelerin aklıma sıktıkları kurşunlarımı,
Hangisini soruyorsun
Sorma be gülüm...
Saymadım sayamadım.

Hiç biri canımı acıtmadı be gülüm.
Hayat hikayesi anlatma bana,teselli etmez.
Avutmaz hiç durmadan kanayan yüreğimi.
Avutmaz...

Acılardan mutsuzluktan korkmuyorum onlarla pişirdim aşımı.
Asıl mutluluk korkutuyor ürkek yüregimi.
Gülmeye korkan sima'm bir tebessümde
Sanıyor dünya şaşmısta tersine dönüyor..

Dilim lal olalı çok oldu,
Gözlerimin bakar kör oluşu,
Ve insani sevmeyi unutalı çok oldu,
Yüregimin.
Aldırma sen gözlerime
Damlalar süzülmeden uyumazlar.
Alışkanlık onlar
Alışkanlık sadece...