Sorma! ! ! Şiiri - Necdet Erdem

Sorma hayat nasıl gidiyor? Diye;
Tatsız… Tutsuz…
Uykusuz…
Sensiz… Bensiz…
Benliğimsiz…
Kendiliğimden uzak,
Kavuşmayı bekler sabaha…
Alacakaranlıklara garg olmuş hüznüm
Hüznüm koynumda
Gecelere vurdum kendimi güpegündüz…
Sensiz… Bensiz…
Sessiz… Sakin…
Yalnız… Yalınayak…
Dikenleri battı tabanlarımın tam kalbine
Ama acıtmadı nasırlaşmış yüreğimi…
Aamalaşmış kalp gözümü…
Körelmiş gözlerimi…
Sorma hayat nasıl gidiyor? Diye;
El fallarımda hayat çizgim hep kısa çıkıyor,
Her seferinde ben çekiyorum kısa çöpleri,
Ve her seferinde;
Tadıyorum, yenilgiyi tekrar tekrar…
Tekrar tekrar başa sarıyorum sevdiğim şarkıları,
Bir hüzün kokusu geliyor
Pembe panjuru olmayan penceremden…
Ciğerlerimde buruk bir bayram sevinci…
Hep bir bayram havasında geçiyor seni bulduğum geceler
Yastığım bana küsüyor…

16.03.2010
İstanbul - Üsküdar