Sorma Şiiri - Ünal Kar

Hatırın yerini almışsa para,
Vefayı düşünüp kendini yorma.
Sarmışsa bencillik denilen yara
Aldanıp haline varını sorma.

Ekilen tohumlar birden solarsa,
Muhabbet yerine fitne dolarsa,
Hatalı olanlar yalnız kalırsa,
Dumanlı dağların karını sorma.

İnsani değeri kaybeden anlar,
Sevgiye akmalı cananlar, canlar,
Başağı danede vurursa sanlar,
Hücreler kokuşur zarını sorma.

Gökyüzü devrilmiş, çırpınır yerde,
Toprağı dermansız tutulmuş derde,
Akıllar firarda, heyheyler serde,
Kaybolan dünlerde yarını sorma.

Ocağı tütmeyen virane hanlar,
Kötülük uğruna akmasın kanlar,
Hoşgörü güneşi doğmazsa tanlar,
Buz tutar kalpler ki harını sorma.

Özüne dönsün de yaşarsın gözler,
Yol olsun umuda yeşersin sözler
Kalemin yüreği acıyı gizler,
Sönmeyen volkanın narını sorma.

22 Ekim 2009-Tokat

Dost kalemlerden...

Çıkarsız sevgiyi bilmeyen yürek
Üç günlük maddeye çalışan kürek
Hasenatsız nefes neyine gerek
Böylesi yaşamın kârını sorma......Asuman Soydan

Çileyi çektiren akılsız baştır
Yarlardan attıran bir avuç aştır
Küflenmiş kalplerin içide boştur
Yüzünde görünen barını sorma...Kaya Ünverkaleli

Akrep sömürür karınca kanını
Kurt çakal sarmış dört bir yanını
inkar eder olmuş hüsn-ü zanını
Mahşerin ahirin darını sorma

Hatırlayıp bilmez ayla yılını
Günah hata geçti koyun kılını
Yanıyoruz aldık odun halini
Ezelin ebedin tarını sorma......Ramazan Kocapınar

Medeniyet dedik birlikten caydık
Teknoloji dedik radyasyon yaydık
Güzelim dünyayı yaşanmaz saydık
Suçlusu biziz kimseden sorma.......Serap SÖNMEZ