Sorkoğlan da Muharrem Şiiri - Fikri Avşar 2

SORKOĞLAN DA MUHARREM!
Anadolu'nun bozkırlarında garip dost insanların oluşturduğu binlerce Anadolu köyden biri Sorkoğlan.Ço rum,Mecitözünde...
1987 yılıydı.İkinci rotasyon uygulaması sonunda düştü yolum
oraya.Yaklaşık elli haneli iki öğret
men kadrolu bir köydü.
Kararnamem elime geçtiğinde
köyü tanımak,kalacağım yeri ayar
lamak amacıyla yola çıktım.Çorum
'dan bindiğim köy dolmuşunda atandığım köyden Rizede çalışan
bir meslektaşımla tanıştım.Köye u
laştığımızda akşam yakındı.Okulu loj
manı gezdik.Muhtarlada tanışıldı.
Geri dönmek istesemde o imkan yok
tu.Arkadaşım Muharrem bey beni muhtarada bırakmayınca ikimiz bir babasının evinde misafir olduk.
Ne yazık ki,farklı inançlara sahip toplulukların birbirlerine karşı duy dukları önyargılı bakış bende de var
dı.
İlk defa bir alevi köyündeydim.Kar
şılaştığım herkesin davranışlarını göz
lemliyor,benzerlikleri ve farklılıkları kafamda arşivliyordum.Acaba beni
kabullenecekler mi?Düşüncelerim
den ne kadar taviz vermem gereke
cek?Soruları beynimi kurcalıyordu.
Misafir evinde öğretmenin baba
sıyla birlikte oturan iki çocuklu bir de
ağbisi vardı.Her biri ayrı ayrı ilgile
niyor gayet sıcak davranıyorlardı.
Akşam yemeği bütün aileyle birlik
te yenildi.Aynı ortam yatma saatine kadar paylaşıldı.Sanki benim kafam daki düşünceleri çürütürcesine.
Ancak evin oda sayısı yeterli değildi.Benim için odanın içinden merdivenle çıkılan ahşaptan küçük
bir bölmeye yatağım yapıldı.
Bende evin ebeveyinleri ve torunla
rının bulunduğu odada sayılabilirdim.
Yolunda yorgunluğundan olsa gerek uyumam sorun olmadı.Ancak
gecenin bir yarısı ne olduğu belirsiz bir çalgı sesi geliyordu.Yarım saate
yakın sürdü.Bazen uzaklaşıyor, tekrar yaklaşıyordu.Vurmalı bir çalgıydıAma davul yada trompet değildi.
Sabah olduğunda kahvaltı sofrası
hazırlanıyordu alt katta.Ev halkı ayak
taydı.İndim aşağıya bende.Selamla
dım aileyi.Evin anası bir taraftan sof
rayı tamamlamaya çalışırken,bir taraf
tan da rahat edip etmediğimi soruyordu.
Tam zamanı dedim içimden.Gece
yarısı duyduğum sesi sormanın;
Çok rahat ettim.Çok güzel uyu
dum.Ancak gece yarısı neyden çıktı
ğını çözemediğim bir çalgı sesi aldım
Yarım saat kadar onu dinledim. de
dim.
Soframız tamamlanmıştı.Sadece iki bardak konmuştu.Oysa bütün aile
odadaydık.Anamız çayı doldurdu.Ben
ve Muharrem bey sofradaydık.
Oğlum dedi kadın adeta cahilliği
mi yüzüme vururcasına.Gece duydu-
ğun o ses var ya dedi.Bizim sahur da
vuluydu tenekeden,köyün birkaç deli
kanlısının gönüllü çaldığı. Muharrem ayındayız.On iki İmam orucunu tutu-
yoruz.
Bağışlayın beni dedim.Yoksa Mu-
harrem beyde benim için mi sofrada?
Eğer öyleyse çok üzülürüm.
-Yok yavrum yok dedi kadın.Sizde
Ramazan orucunu yiyenler yok mu? dedi.Bizde de gençlerin bir kısmı ak
sadıyor ibadetini.Bizim Muharrem ho
ca da onlar onlardan biri,dedi.
Aşağı köyün dolmuşu gelmişti
yolcu almaya Sorkoğlana.Öptüm evin
ana babasının ellerini.Çocuklarlada vedalaştım.Muharrem bey yol etti be
ni.
İki Ramazan yaşadım o köyde.
Uyanamadığımda sahura kaldıran komşularım oldu.Kendileri oruç tut
madıkları halde.
Keşke önyargılardan bütün top
lum olarak kurtulabilsek.
Selam kıraç toprakların bütün garip dost insanlarına...
25.05.2021
Fikri Avşar