Sorgularken hayatı Şiiri - İsmail Anatürk

Hafiften açık pencerekarşıma
Kapı aralıklı,uğultular geliyor
Dışarda ilkbaharın gelişini haber veriyor sade esen rüzgar
Ve kuşların kanat çırpışları
Unutamadığım insanlar geliyor aklıma
Hani masmavi gökyüzüne bakarken şakalaştığım babam geliyor
Unuttuğum insanlar geliyor aklıma
Bir türlü gerçekleştiremediğim hayaller çıkyor karşıma

Ben berrak suların dibine dalarken
Hayaller çıkıyor birden
Kendi hayatımı sorgularken
Annem çıkıyor karşıma
Toprak kokuyor,ölüm kokuyor bedeni

Kardeşime verdiğim sözler geliyor aklıma
Yağmur başlıyor sonra
Gökyüzü ağlarken hastalık yakalıyor bedenimi
Odaya kapanıyor dünya
Biz sobayı yakarken yaz geliyor birden
Bırakmıyor peşimizi bu karışık durumlar

Ablam çıkıyor karşıma
Bağırıyor,çağırıyor suratıma
Bir tokat patlatıyor daha büyümemiş yüreğime
Kendi hayatımı sorgularken
Beyaz melekler iniyor aşağı
Çok soğuyor birden hava

Kendime sorarken hayatımı
Kan damlıyor burnumdan
Hasta olmuşum,ölüm hala yakında
Çok korkutuyor beni oysa
Bir daha buluşamamak bu insanlarla