Sorgulanacağız Şiiri - Yorumlar

Evet Metin abicigim, cok haklisiniz.
Bakin ben Hollandali bir sairin siirini okudum ( isvecce olarak) kisaca anlatayim, Baba cok hasta ve hastahanede yatiyor, delikanli bir oglu var ve ziyarete geliyor, babasinin yattigi yatagin bir ucuna oturuyor, baba ogul hic konusmadan bir muddet öylece bakisiyorlar, sonra ogul hic konusamadik baba, ama gitmem lazim, islerim var diyerek musade istiyor, babanin cevabi sizin siirinizin özeti gibi geldi bana, -hayir ogul diyor baba, cok sey konusduk, istersen bir özetlemeye calis, bakalim icinden cikabilecekmisin, bir roman yazdik biz bu suskunlukla diyor. Dilimin döndugunce özetlemeye calisdim, anlatabilmisimdir insallah.
Siiriniz cok hosuma gitti tebrikler. Veli Dalbudak

dediğiniz gibi zarar gören olamadığımız sürece, sessizliklere sığınılabiliyor..
canımız yandığı noktada ancak veryansız ediyoruz...bu kişiğimizin eksik noktaları...düzeltmez elbet bizim elimizde, belki se sessizlik bunu onaylamamaktır yine...nasıl geldiyse öyle gitsin der gibi..

hayatın her alanı için düşünülebilecek kadar önemli konu...
tebrikler Metin bey...selamlar...

sessiz çığlıklar kendi içimizde yankılanır...
oysa sesimizi duymalıyız...
konuşmalıyız... konuşabilmeliyiz...
gönülden tebrik ederim Metin Bey...
saygılarımla...

Duyarlı..güzel dizelere tebrikler...

hiç itirazımız olmasmı yaşananlara itirazımı her seferişnde geri dönsede yinede itirazım var kaybolan yıllara tebrikler metin bey.

Ne kadarını gördük gözümüze batanların
Hiç itirazımız oldu mu yaşadığımız olumsuzluklara
Yoksa kulak ardı mı ettik, göz mü yumduk
Cebimizi doldurup, evlerimize mi taşıdık itirazlarımızı
Çok şey mi söyledik, ne anlatabildik söylediklerimizle
Keşke keşke hiç konuşmasa mıydık
Ne çok şey anlatırdı suskunluklarımız....

....duyarlı yürek ders alınacak sözler ...kutlarım metin bey...selamlarımla

İnsan sustuklarını yazabilseydi, ömrü yetmezdi.

Başına sürekli dipçikle vuralan bir toplum ne söyleyebilir ki?

Bir tarafta yasaklar.. Diğer tarafta ihtilal ve darbeler.

Ve önceleri kızıl sultanlar.. Sonraları sorgusuz sualsiz istiklal mahkemeleri.

Bu toplum susturulmaya / susarak konuşmaya alıştırılmıştır.

Yüzyılların eğitimi budur. Bu eğitimden başka insan mı çıkacaktı ki?

Gittikçe daha çok susan toplum haline geliyoruz... Ama öyle anlar olur ki... susmak için kendimize hiç bir mazeret bulamayız... Tebrikler. Sevgiler

Teşekkürler Metin bey Bu çok şey anlatan şiiriniz için
Ne yazık ki kimi zaman vurduymazlıktan kimi zaman da baskılardan dogan suskunluklarımız içimizde bir çığ gibi büyümekte..
ve bir gün incir çekirdeğini doldurmayacak bir meseleden kabına sığmıyarak taşacak.
Belki iş işten geçmiş olacak
Her şeyden önce suskunluklarımızı kendi kendimize sorgulayacağız. keşke ler havada kalacak.....

yüreğine sağlık üstad aynen dediğiniz gibi yaptıklarımızdan ve yapmamız gerekirken yapmadıklarımızdan muhakkak sorulacağız çok çetin bir gün olacak güzel şiir için kutlarım