Sorgulamadan
ne günler biter değil mi
şu ömrümüzden...
Sayısızca zamanımızı çalan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
"Hiç..."
Ne çok anlamın buluştuğu yer!
Varken,
Yaşarken,
"Bir anda yok olmak!"
Uzatması olmayan zaman bu,
Ömür dediğin...
Nasıl geçirdiğin önemli,
"Kaç kulaç" olduğu değil...
Tebrikler Gülay Hanım...
Okuyan yorumlayan yüreğiniz incinmesin, üsdadım. Şiir dolusu, saygılarımı sunuyorum efendim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta