Takvimini insanın uydurduğu asrın,
Usulca merdivenlerini adımlıyorum.
Aşağıdan yukarı çıktığımı düşünürken,
Kendimi bitişin eşiğinde buluyorum.
Ben kimim, bu koşuşturma neyin nesi?
Ya kavgalar ne için, mücadele niye?
Biteceğini bildiğim yolun sonu nereye?
Hayaller, umutlar, beklentiler kime?
Yorgun akşamların eteğine tutunmuş,
Aklı karma karışık, bedeni yıpranmış.
Düşünceler sarıyor bedenden önce ruhu.
Karton labirentlerin, prangalı mahkûmu.
Gerçek dünyanın hayalperest padişahı,
Elleriyle yaptığı kumdan kalenin fatihi.
Kurgulanan romanın çizgi kahramanı,
Gidebilirsen, ateşten deniz mumdan gemi.
Kayıt Tarihi : 10.9.2022 21:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(75)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!