Sorgulama
bedriye korkankorkmaz
canlıların yanında ölüyor
ölülerin yanında diriliyorum
yaşadığım evlerin hiç birinde
kendi dünyamı kuramıyorum
gelen günün giden günü arattığını
görüyorum işsiz gençlerin umarsızlığını
kaybolmuş yakınlarım gibi bulmak istiyorum
kaybettiğimiz o insanlıktan yana değerleri
kendimden geçerek insana yaklaşıyorum
dünü geriye getiren mucize gibi geçiyorum zaman ötesine
duyuyorum içimde insanlığa akan ırmakların coşkusunu
beni diyârdan diyâra salan zulümlerinizden korkmuyorum
savaşta değiliz açlıktan ölüyor insanlar
karanlık yüreklerini yüzlerine gömüyor aydınlar
savunmasız kentleri bombalıyor sermaye kralları
petrol kuyularından çıkıyor çocuk cesetleri
zenginler zenginleşiyor yoksullar yoksullaşıyor
bilim adamlarıyla doluyor mahpushaneler
alnımın arkasındaki yazılar gibi aittim kendime
anlatamadıklarımla insanlığın derinleşmiş acısıyım
sonbahar yapraklarını kızıla çeviren güneşim
sesleniyorum küresel sermayeye
geri gelmeyen yıllar gibi beni terk etti sanmayın
"yârin dudağından gayri" paylaşıma olan sevdamın
13-12-2010 -mersin
Bedriye KorkankorkmazKayıt Tarihi : 13.10.2016 20:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!