Sorgulama Şiiri - Hüseyin Evcil

zekamıza güveniyorduk
duyu organlarımıza güveniyorduk
çalışıyorlardı
fakat haberimiz olmuyordu ölümcül yer altı çalışmalarından

damarlarımıza küflü bir şeyler akıyordu
basıncında sıkışıyorduk
yaşadığımızı iddia ediyorduk

ellerimizde inançla büyüttüğümüz o büyük sabah gemileri
demirlerini atıyorlardı ateş çürüğüne
sanıyorduk gidiyorlar
bizim için hep gidecekler

kandırıldık
maden ocaklarında şimdi
günün güneşini anlayan kim ?
gören kim üst kattakileri ?