Zaman acımasızdı,
Çarkları vardı,
Bir de başında terli vücutlarıyla çalışan işçileri...
Hepsinin umutları düşünceli gözlerinde saklıydı,
Ama çizgiler derinleşiyordu
Takvim bir gün daha attıkça..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim