Sorgulama-1 Şiiri - Mustafa Mesut Durmuş

Memlekette sorguluyorlar adamı kimsin?
Nedir kemirdiklerin yediklerin necisin?
Adam olmaya niyetlen insmisin cinsmisin?
Yoksa son yolculukta mı kendine dönersin?

Adam Teneşir tahtasında mı düzelirsin?
Eşrafta Adam olmaz denilenlerden misin?
Hayatın acısı içinde mi pişeceksin?
Karaca Ahmet’te düzelir denenlerdensin.

Dostum altmış üç yaşında hamdım yandım piştim,
Dostu gördüm, dost eller- diller tanıyamadım,
Dostla girdim halden hale ne olur bilmedim,
Dostum o gün, bugün halvetteyim ümitteyim.

Yakışıklı erkek bir güzele vurgun eyvah,
Gerçekte talip değil edebe, yandı eyvah,
Güzelin hakkını yemek cüret ister eyvah,
Çirkinliğin dünyanı ukbanı yaktı eyvah.

Kör olan, körene gösterir hinliğini dost,
Hayat sade güzelden, İbaret değildir dost,
Çirkinlerde yaşar Dû cihanda emin ol dost,
Seyrandaki bağ güzelinden bal alınmaz dost.

Güzellere yüz buyruk var! Ey ahali seyre bak,
Çirkin kraldan yetişen soysuz fermana bak,
Podyumlarda şenlik camilerde mahyalar bak,
Soyunmadan göster güzelliği hünere bak.

Karşı dağlardan görelim Selvi boyları yâr
Hile desise nedir bir bilelim Civan yâr!
Din’de yok, Ahlak’ta yok, sağlam ayakta yok yâr!
Kiminle düşer, kiminle yatarsın dilber yâr!

Zevk edeyim sabaha kadar nâram olsun Hak,
Çirkinlerdeki hikmetleri sezmesin nâhak!
Sarhoş olayım çeşm-i giryânın ile ta hak,
Bâdeler dolsun gözlerinin iksiriyle bak.

Sâki çekilsin şimdi irfan meclisinden halk,
Dergâhta Cümbüş mescitte kadeh seyranı halk
Gönlümüz cemaati Müslim’inden olsun bu halk
Güzel çirkin cümlesi hidayete ersin halk.

29.10.2013 İkitelli/İstanbul